Raymond Muller droomt van een Leeuwarden vol reuring en plezier. In zijn utopisch gedicht droomt hij van eenheid, want de wereld is verscheurd. Hij hoopt dat Leeuwarden als culturele hoofdstad van Europa een aanzet geeft tot die eenheid. De geboren Leeuwarder zegt nooit langer dan 14 dagen achter elkaar buiten zijn geliefde Leeuwarden te zijn geweest. Leeuwarden is dan ook zijn lievelingsonderwerp om over te dichten. En waar kan dat beter dan in het hart van cultureel Leeuwarden, het informatiepunt van LWD2018?
Leave a Reply